Özel Röportaj: Yarı Ağır Sıklete Hızlı Bir Giriş Yapan Hüseyin Cinkara Fight Club’a Konuştu.

Boks kariyerini Almanya’da sürdüren Cinkara, sokak kavgalarından Gassiev, Usyk gibi Dünya Şampiyonlarıyla sparringlere uzanan boks kariyerinin detaylarını Cihat Gemici’ye anlattı.

Cihat Gemici: Yarı Ağır Sıklette hızlı bir ilerleyişinizin olduğunu görüyoruz. 2016 yılında 4, 2017 yılında 5 maç yaptınız; 2018 yılının ilk ayında da sizi yine ringlerde göreceğiz. Bu yıl kaç maç yapmayı planlıyorsun? Yıl sonunda sıralamanızı yükseltecek bir maç bekleyebilir miyiz?

HC: 27 Mart’ta Hamburg’da düzenlenece gecede ben de dövüşeceğim. Orada iyi bir rakibe karşı ringe çıkacağım.  Almanya Şampiyonluğu ya da uluslararası bir kemer maçı olabilir. Bu yıl içinde kıtalararası bir kemer maçına çıkma ihtimalim de var.

CG: Almanya ve İsveç’te ringe çıktınız. Türkiye’de ilk kez maça çıkacaksınız. İstanbul’da maça çıkacak olmak sizin için ne ifade ediyor?

HC: Çok kıymetli, çok değerli bir maç benim için. Bilindiği üzere ben Alman vatandaşıyım. 11 yaşında boks yapmaya başladım. 15 yaşında da Alman vatandaşlığına geçtim. Bu geçişin tam olarak benim isteğimle olduğunu söyleyemem. Alman antrenörüm Alman pasaportunu almam için benimle 3 sene uğraştı. Bende gelecek gördüğünü, pasaportu alırsam Almanya şampiyonalarına katılabileceğimi anlattı. Ben de çocuk yaştaydım. O zaman Türkiye’den de bir ilgi yoktu. Sonuç olarak beni ikna etti.

Ne kadar Alman pasaportum olsa da ben Türk’üm, dinim İslam. Bana göre ben Türkiye’yi temsil ediyorum. Kartta yazanın benim için önemi yok. Dolayısıyla Türkiye’de dövüşmek benim için çok önemli. 3 aydır Ukrayna’dan ABD’ye, ABD’den Almanya’ya kamplarda dolaşıyorum. Bu maçı bana başka yerde teklif etselerdi bu yorgunluğun üzerine kabul etmezdim. Sırf Türkiye’de dövüşmek için bu maça çıkacağım.

Benim bir hayalim de inşallah bir gün büyük bir kemer maçına çıkacak olursam bu maçı memleketim Kahramanmaraş’ta yapmak.

Yarın bir gün dünya şampiyonu olursam Türk bayrağını ringde dalgalandırmak istiyorum.

CG: Profesyonel kariyerinize 2016 yılında 31 yaşında başladınız. Meksika’da Canelo’nun 16, Filipinler’de Gesta’nın 16 yaşında profesyonel olduğu bir arenada geç kalmış hissediyor musunuz?

HC: Aslında 27-28 yaşında profesyonel olmak istiyordum. Ama o dönem bir sakatlık geçirdim. Boks yaptığım kulübüme o dönem başkanlık yapıyordum. Kulübe iyi antrenörler getirmiştim; hatta birinci ligdeki takımlarla da karşılaştık o dönem kazandığımız da oldu.

Kendimi 33 yaşında gibi hissetmiyorum. Fiziksel ve mental olarak kendimi olgun ve güçlü hissediyorum.

CG: Profesyonel boksta yer edinmek için amatör kariyer de çok önemli. Amatör kariyerinizde neler yaptınız?

HC: İki sefer Almanya 3.sü oldum. 4 sezon Almanya 1. Ligi’nde dövüştüm. Ligde 6-8 takım oluyor her ay bir ya da iki maç oluyor. Gruplardan başlayıp eleme şeklinde devam eden bir sistem var. Şampiyon olduğunda iyi para kazanıyorsun haliyle iyi transferler yapıyorsun. 2. Ligde şampiyon olan üst lige çıkıyor. Benim zamanımda 3. Lig de vardı. Atmosfer çok iyiydi o dönem. Finaller televizyondan da yayınlanıyordu.

CG: Boksa ilk günden beri aklınızda mıydı yoksa bir şeyler sizi boks yapmaya mı teşvik etti?

HC: Zamanında yabancı çocuklarla çok kavga ediyordum. Benden büyük kişilerle kavga ediyordum. Bir seferinde fazla kişilerdi. Bacağım kırıldı. O kavgadan sonra annem beni Türkiye’ye götürdü. Ablamın yanında kaldım. 2 ve 3. Sınıfı Türkiye’de okudum. Tekrar Almanya’ya dönünce kavgalar devam etti. Kuzenim bana orda burada kavga etme sana boks eldiveni aldım boks yap dedi. O şekilde başlamış oldum. Kavgadan uzaklaşmak için antrenmanlara başladım.

Amatörde elinde olmayan sebeplerle hayal kırıklıkları yaşamışsınız. Bir dönem idarecilik yaptığınızı da görüyoruz. Profesyonel Boksa Geçiş süreciniz nasıl oldu?

HC: Almanya şampiyonasında ağır sıklette dövüşüyordum. İlk maçta rakibimin kafa darbesiyle ön dişim içten kırıldı. Dişim yarım santim içeri kaymıştı. Dişlik çıkmıyordu. Antrenörüm zorla dişliği çıkardı. Ben “dişim kırıldı nasıl devam edeceğiz” dedim . Antrenörüm de “sen bu maçı aldın idare et” dedi. Biz zorla dişliği taktık ben o maçı bitirdim ve kazandım. Maçın ardından doktora gittim. Doktor bana “boks işi senin için bitti” dedi. Ben de bu şampiyonayı kazanmam gerektiğini dövüşeceğimi söyledim. Sonra benim dişime tel bağladılar ben o şekilde ikinci maça çıktım. İlk rauntta nakavt ile kazandım. Üçüncü maçta Almanya Şampiyonu Igor vardı. Onunla dövüşecektim. Birisi doktorlara istihbarat vermiş benim dişimi kontrol ettiler maçtan önce ben de ağzımı tam açmadım. Doktor iki üç kere ağzımı zorla açtırdı. En son doktor da madem kırık dişle dövüşeceksin kendini riske atıyorsun dövüş dedi. Yarı finalde ilk rauntu ben, ikiyi o almıştı. Son rauntu ona verdiler. O çocuğun antrenörü maçtan sonra benim yanıma gelip sen Almanya Şampiyonu oldun dedi.

Bu şampiyonadan sonra ben bir daha Almanya Şampiyonasına gelmeyeceğimi söyledim. 31 yaşındaydım.  Boksu bırakmayı düşünüyordum. Sonra profesyonel olmaya karar verdim. İki üç yere yazdım profesyonel olma isteğimi. Oturduğum yere 2-3 saatlik bir yerden davet geldi. Orada sparringlerde beni beğendiler 3 maçlık kontrat yaptım.

İlk maçımdan sonra Ahmet Önerle görüştüm. Avni Yıldırım ile Antalya’da sparring yaptım o dönem. 2 Hafta çok güzel vakit geçirdik. Almanya’da Avni Yıldırım’ın Aaron Pryor Jr. gecesinde ringe çıktım. Sonra Fırat Arslan’ın Seferi ile dövüşeceğini duydum. Fırat ağabeyi aradım o gecede rakibimi kendim buldum o da bana maç verdi. Orada maçtan önce yanımızdan Erol Ceylan geçiyordu. Benim de yanımda Zafer diye girişken bir arkadaşım vardı. “Erol ağabey  bizim arkadaş da bu gece maça çıkacak izle” dedi. Ben de arkadaşıma niye bize küçük düşürüyorsun diye o an kızdım. Erol ağabey izledi o gece beni.

EC Boxing’in antrenörü Bülent Başer beni sparringlere davet etti. Orada kendimi gösterdim. Hem boksumu hem karakterimi beğenmişler. Erol Ceylan’la sonra görüştük sözleşme imzaladık.

CG: Canlı yayınlarda sürekli olarak Kahramanmaraşlı olman gündeme geliyor. Ailen Maraş’tan Almanya’ya ne zaman gitmiş? Senin Maraşla bağın hala sürüyor mu?

HC: Ailem 60’larda ilk giden kuşaktan. Çoğu insan gibi Almanya’ya para kazanıp dönmek için gelmişler. Ama sonra çocuklar olunca Almanya’ya kök salmışlar. Ringde şehrimi temsil etmek bana gurur veriyor.

CG: Sizin de sıkletiniz olan Yarı Ağır Sıklette Ali Turnuvasında yarı final maçları oynanıyor sizin favoriniz kim?

HC: Turnuva ilk başlarken benim iki favorim vardı. İkisi finale çıkar demiştim. Murat Gassiev ve Oleksandr Usyk.

Usyk ile sparring yaparken ben daha rahattım. Çok üst düzey teknik bir sparring yaptık. Salonda herkes izliyordu. Kontralarla ve taktik savaşı ile geçen bir süreç oldu. Çok keyif aldım.

Gassiev’e gelince. Onunla dövüşürken zorlandım. 22 senelik boks hayatımda onun gibi sert vuranı görmedim.  O vücuda yaptığı vuruşlar cidden çok sert. O sert yumrukları aldım Allah’tan bir sıkıntı yaşamadım. Orada üç kişi daha vardı sparring yapan, üçü de sparringi bıraktı. Ben Gassievle çok zorlandım dengeli ve ağır yumrukları var. Tabii ben de ona karşılık vermeye çalıştım. Verimli bir kamp oldu.

Usyk tam nokta atışı vuruşlar yapıyor. Gassiev ise kontrollü ve sert yumruklar atabiliyor. Bence Usyk ters bir yumruk almazsa kazanır diye düşünüyorum. Usyk 12 değil 15 raunt da dövüşebilir. Murat da 900 metre yükseklikte 4 dakikalık sparring yapıyor ikisinin de kondüsyonları çok yüksek.

CG: Gassiev ve Usyk ile yaptığınız sparring davetleri nasıl geldi? Nasıl Ayarlandı?

HC: Usyk tarafından benim menajerime bir yazı gelmiş. Ben teknik ve hızlı bir boksörüm fizik olarak da Briedis’e yakınım. O şekilde Ukrayna’ya gittim. 3 sparring partnerinden en verimli benim olduğum söylendi.

Ukrayna’dan geldim. Almanya’da valizlerimi açıyorum Erol Ceylan Gassiev’den teklif geldiğini söyledi. Ben de 7 hafta Almanya, 2 hafta Ukrayna’da kamp geçirdim ve yoldan yeni gelmiştim. Gitmeyi isterim ama yoruldum gitmesem daha iyi olur dedim. O da sen bilirsin dedi. Ben de odama çıktım.

Eşyalarımı yerleştirirken Erol Ceylan tekrar aradı. “Hüseyin yine yazmışlar gitmek istiyor musun” diye sordu. Ben de aklımdan onu geçiriyordum o an, 20 yaşında değilim kendime ne katarsam kardır diyerek teklifi kabul ettim.

CG: Gelişim sürecinde kendinize örnek aldığınız bir sporcu oldu mu?

HC: Boksta bugünlere gelmemin en büyük nedenlerinden birisi de Lennox Lewis’tir.  15-16 yaşlarındayken antrenmanın dışında yine kavgalar oluyordu. Sakatlık oluyordu, eve polis geliyordu. Antrenörüm de bana kızar, alır antrenmana götürürdü.

O zaman saçım uzundu. Sparring sırasında bir İtalyan antrenör sen Lennox Lewis’e benziyorsun onun gibi de boks yapıyorsun dedi. Ben de o kim dedim. İtalyan hoca bana onun bir kasedini getirdi.  Holyfield’ı yendiği maçtı. Ben onun tarzına duruşuna hayran oldum. Sonra bütün maçlarını izledim Lewis’in. Hasim Rahman’ı nakavt ettiği sağ kroşeyi hep çalışıyordum. Almanya şampiyonunu yenerken o sağ kroşeyi atmıştım. Bir ara bana herkes Lewis diye sesleniyordu.

CG: Tarihte en beğendiğin 3 boksör kim?

HC: Lennox Lewis, Ali ve Sugar Ray Robinson diyebilirim.

CG: Boksör olmasaydınız ne olurdunuz?

HC: Çocukluktan beri farklı bir yol izleyeceğimi biliyordum. Aileme okumayacağımı söylemiştim. Çok küçük yaşta babamdan ağabeyimden farklı bir yol izleyeceğimi söylemiştim. Ya boksör ya da asker olacaktım. Boksör olmasaydım da muhtemelen asker olurdum. O zaman Alman pasaportu da almazdım. Türk ordusunda görev alırdım.

CG: Joshua mı Parker mı? Golovkin mi Canelo mu?

HC: Bana göre Joshua ağır sıkleti ele geçirmiş durumda ne Parker ne Wilder’ın onu yenebileceğini düşünmüyorum. Yüzde 55-60 Canelo’nun maçı alacağını düşünüyorum. Bana göre Canelo daha iyi. Kontra vuruşları iyi yaptığını düşünüyorum. Vücuda yaptığı vuruşları hoşuma gidiyor. Golovkin de çok sert, iyi ama Canelo’nun kazanacağını düşünüyorum.

Röportaj: @Cihat_Gemici